Αρχαία Α' Λυκείου - Θουκυδίδης
Εισαγωγικό σημείωμα
Η Κέκρυρα ήταν αποικία της Ερέτριας από τα μέσα του 8ου αιώνα. Οι Ερετριείς εκτόπισαν στο εσωτερικό του νησιού τους παλιούς Ιλλυριούς κατοίκους του νησιού. Το 734 π.Χ. έγινε οργανωμένη αποίκηση του νησιού από τους Κορίνθιους, οι οποίοι έδιωξαν τους Ερετριείς και υποδούλωσαν τους παλιούς κατοίκους. Έκτοτε η Κέρκυρα ήταν σημαντικός εμπορικός σταθμός των Κορινθίων για το εμπόριο με τη δύση. Με τον καιρό η Κέρκυρα απέκτησε πλούτο και ανεξάρτητη οικονομική και εξωτερική πολιτική από τη μητρόπολή της, γεγονός που την οδήγησε σε πολεμική σύγκρουση με την Κόρινθο, η οποία θεωρούσε ότι απειλούνταν ζωτικά της συμφέροντα. Επί τυράννου, μάλιστα, Περίανδρου, οι Κορίνθιοι κυρίευσαν την Κέρκυρα, η οποία απελευθερώθηκε μετά τον θάνατό του (585μ.Χ.)
Η Επίδαμνος ήταν αποικία των Κερκυραίων και σταδιακά απέκτησε μεγάλη δύναμη και εμπορική ισχύ. Εξαιτίας αναταραχών, εσωτερικών και εξωτερικών, οι δημοκρατικοί Επιδάμνιοι εξόρισαν από την πόλη τους ολιγαρχικούς. Οι τελευταίοι συμμάχησαν με βαρβαρικούς λαούς της περιοχής και στράφηκαν εναντίον της πόλης τους. Για να αντιμετωπίσουν τις επιθέσεις αυτές, οι Επιδάμνιοι ζήτησαν βοήθεια από τη μητρόπολή τους, την Κέρκυρα. Επειδή όμως οι Κερκυραίοι αρνήθηκαν να τους βοηθήσουν, στράφηκαν στην Κόρινθο. Οι Κορίνθιοι θεώρησαν την πρόσκληση αυτή σαν ευκαιρία να αποδυναμώσουν την Κέρκυρα, και δέχθηκαν. Οι Κεκρυραίοι συνειδητοποίησαν ότι η νέα αυτή τροπή της κατάστασης έθιγε τα συμφέροντά τους και αποφάσισαν να επέμβουν στέλνοντας πλοία για να πολιορκήσουν την Επίδαμνο. Στην πολιορκία αυτή οι Κορίνθιοι απάντησαν στέλνοντας και αυτοί πολεμικά πλοία για να προστατεύσουν την Επίδαμνο. Οι δύο στόλοι, των Κερκυραίων και των Κορινθίων, συγκρούστηκαν και οι Κερκυραίοι νίκησαν, όμως οι Κορίνθιοι αιχμαλώτισαν μεγάλο αριθμό Κερκυραίων. Μετά τη νίκη τους, οι Κερκυραίοι ήταν πλέον η κυρίαρχη δύναμη στο Ιόνιο. Άρχισαν λοιπόν να λεηλατούν και άλλες συμμαχικές πόλεις των Κορινθίων. Οι ενέργειες αυτές κλιμάκωσαν την ένταση ανάμεσα στις δύο πόλεις που προετοιμάζονταν για νέα πολεμική σύγκρουση. Οι μεν Κορίνθιοι ετοίμαζαν ναυτικό και οπλίτες, οι δε Κερκυραίοι στράφηκαν στην Αθήνα, ζητώντας τους να τους υπερασπιστούν. Οι Αθηναίοι αποφάσισαν να συνάψουν αμυντική συμμαχία με την Κέρκυρα, ώστε να μην παραβιάσουν τις τριακονταετείς σπονδές με τη Σπάρτη.
Η Επίδαμνος ήταν αποικία των Κερκυραίων και σταδιακά απέκτησε μεγάλη δύναμη και εμπορική ισχύ. Εξαιτίας αναταραχών, εσωτερικών και εξωτερικών, οι δημοκρατικοί Επιδάμνιοι εξόρισαν από την πόλη τους ολιγαρχικούς. Οι τελευταίοι συμμάχησαν με βαρβαρικούς λαούς της περιοχής και στράφηκαν εναντίον της πόλης τους. Για να αντιμετωπίσουν τις επιθέσεις αυτές, οι Επιδάμνιοι ζήτησαν βοήθεια από τη μητρόπολή τους, την Κέρκυρα. Επειδή όμως οι Κερκυραίοι αρνήθηκαν να τους βοηθήσουν, στράφηκαν στην Κόρινθο. Οι Κορίνθιοι θεώρησαν την πρόσκληση αυτή σαν ευκαιρία να αποδυναμώσουν την Κέρκυρα, και δέχθηκαν. Οι Κεκρυραίοι συνειδητοποίησαν ότι η νέα αυτή τροπή της κατάστασης έθιγε τα συμφέροντά τους και αποφάσισαν να επέμβουν στέλνοντας πλοία για να πολιορκήσουν την Επίδαμνο. Στην πολιορκία αυτή οι Κορίνθιοι απάντησαν στέλνοντας και αυτοί πολεμικά πλοία για να προστατεύσουν την Επίδαμνο. Οι δύο στόλοι, των Κερκυραίων και των Κορινθίων, συγκρούστηκαν και οι Κερκυραίοι νίκησαν, όμως οι Κορίνθιοι αιχμαλώτισαν μεγάλο αριθμό Κερκυραίων. Μετά τη νίκη τους, οι Κερκυραίοι ήταν πλέον η κυρίαρχη δύναμη στο Ιόνιο. Άρχισαν λοιπόν να λεηλατούν και άλλες συμμαχικές πόλεις των Κορινθίων. Οι ενέργειες αυτές κλιμάκωσαν την ένταση ανάμεσα στις δύο πόλεις που προετοιμάζονταν για νέα πολεμική σύγκρουση. Οι μεν Κορίνθιοι ετοίμαζαν ναυτικό και οπλίτες, οι δε Κερκυραίοι στράφηκαν στην Αθήνα, ζητώντας τους να τους υπερασπιστούν. Οι Αθηναίοι αποφάσισαν να συνάψουν αμυντική συμμαχία με την Κέρκυρα, ώστε να μην παραβιάσουν τις τριακονταετείς σπονδές με τη Σπάρτη.
