1. Να βρείτε τις πλάγιες πτώσεις που λειτουργούν ως επιρρηματικοί προσδιορισμοί και να δηλώσετε την επιρρηματική σχέση που εκφράζουν:
- Ἡ μὲν μήτηρ ἀπῆλθε, Κῦρος δὲ κατέμενε καὶ αὑτοῦ (γενική ως επιρρηματικός προσδιορισμός του τόπου) ἐτρέφετο.
- Ἕκτῳ δὲ ἔτει (δοτική ως επιρρηματικός προσδιορισμός του χρόνου) Σαμίοις καὶ Μιλησίοις (δοτικές ως επιρρηματικός προσδιορισμός της αναφοράς) πόλεμος ἐγένετο περὶ Πριήνης.
- Τοσαύτῃ σπουδῇ καὶ προθυμίᾳ (δοτικές ως επιρρηματικός προσδιορισμός του τρόπου) τότ’ ἐχώρουν.
- Τὶ τηνικάδε (αιτιατική ως επιρρηματικός προσδιορισμός του τόπου) ἀφῖξαι, ὦ Κρίτων;
- Προστάται ὑμεῖς ἑβδομήκοντα ἔτη (αιτιατική ως επιρρηματικός προσδιορισμός του χρόνου) καὶ τρία τῶν Ἑλλήνων ἐγένεσθε.
- Παρὰ ταύτην τὴν πόλιν ἦν πυραμὶς λιθίνη, τὸ μὲν εὖρος (αιτιατική ως επιρρηματικός προσδιορισμός της αναφοράς) ἑνὸς πλέθρου, τὸ δὲ ὕψος (αιτιατική ως επιρρηματικός προσδιορισμός της αναφοράς) δύο πλέθρων.
- Ὀλίγον ὕστερον (αιτιατική ως επιρρηματικός προσδιορισμός του χρόνου) παρῆσαν πελτασταὶ.
- Πόσου (γενική ως επιρρηματικός προσδιορισμός του ποσού) πωλεῖ τοῦτο;
- Νῦν μακαρίζω σε τῆς εὐδαιμονίας (γενική ως επιρρηματικός προσδιορισμός της αιτίας).
- Εὐθύνους τοῦτον τὸν τρόπον (αιτιατική ως επιρρηματικός προσδιορισμός του τρόπου) ἠδίκησεν.
- Οἱ Ἕλληνες ἀπεῖχον τῆς χαράδρας (γενική ως επιρρηματικός προσδιορισμός του τόπου) ὀκτὼ σταδίους (αιτιατική ως επιρρηματικός προσδιορισμός της αναφοράς).
- Τῇ προτεραίᾳ (δοτική ως επιρρηματικός προσδιορισμός του χρόνου) τὰ πλοῖα πάντα συνήθροισε παρ’ ἑαυτὸν.
- Τοιαύτῃ γνώμῃ (δοτική ως επιρρηματικός προσδιορισμός του τρόπου) οἱ Ἀθηναῖοι τοὺς Κερκυραίους προσεδέξαντο.
- Ταύταις ταῖς ἀρεταῖς (αιτιατική ως επιρρηματικός προσδιορισμός της αναφοράς) προεῖχε τῶν ἄλλων.
- Οἱ ἡμέτεροι πρόγονοι τῆς αὐτῆς ἡμέρας (γενική ως επιρρηματικός προσδιορισμός του χρόνου) ἐπύθοντο τὴν τῶν βαρβάρων ἀπόβασιν.
- Ἐμοὶ δ’ οὐχ οἷον τ’ ἦν διὰ τὰς παρούσας τύχας οὔτ’ αὐτοῦ (γενική ως επιρρηματικός προσδιορισμός του τόπου) μένειν οὔτ’ εἰς Πόντον εἰσπλεῖν.
- Ταῦτα (αιτιατική ως επιρρηματικός προσδιορισμός της αιτίας) χαίρω.
- Δειλίᾳ καὶ ἀνανδρίᾳ (δοτική ως επιρρηματικός προσδιορισμός της αιτίας) ἔλιπον τὴν τάξιν.
- Ταύτην τὴν πόλιν ὁ Περσῶν βασιλεὺς οὐκ ἐδύνατο βίᾳ (δοτική ως επιρρηματικός προσδιορισμός του τρόπου) ἑλεῖν.
- Τίνι (δοτική ως επιρρηματικός προσδιορισμός του τρόπου) οἱ φιλόπονοι τῶν ῥᾳθύμων διαφέρουσι;