Να εντοπίσετε τους ετερόπτωτους προσδιορισμούς και να τους χαρακτηρίσετε:
​

1. Ἐξακόσιοι τὸν ἀριθμὸ (αιτιατική της αναφοράς).
2. Ἀξιος ἐπαίνου (γενική αντικειμενική).
3. Ἡ στρατιὰ τοῦ Ξέρξη (γενική κτητική).
4. Σωφρονέστερος τοῦ ἀδερφοῦ (γενική συγκριτική).
5. Ὁμοίως ἐκείνῳ (δοτική αντικειμενική).
6. Ἡ στρατιὰ τῶν Ἑλλήνων (γενική υποκειμενική).
7. Ὠφέλιμος τῇ πατρίδι (δοτική αντικειμενική).
8. Πλοῦς δύο ἠμερῶν (γενική της ιδιότητας).
9. Ἡ ἀντίδρασις τοῖς ἱππεῦσι (δοτική αντικειμενική) ἦν σφόδρα.
10. Πᾶς ὁ χρυσὸς ἀρετῆς (γενική της αξίας) οὐκ ἀντάξιος.
11. Οἱ πολῖται ἔχουσι εὔνοια τῇ πόλει (δοτική αντικειμενική).
12. Ὁ ἀγὼν ἐστὶ κοινὸς τῆς πόλεως (γενική κτητική).
13. Οἱ γενναῖοι τῶν στρατιωτῶν (γενική διαιρετική).
14. Ἐπιθυμία βλαβερὰ τῷ σώματι καὶ τῇ ψυχῇ (δοτικές αντικειμενικές).
15. Νόμισμα ἀργύρου (γενική της ύλης).
16. Ἡ Ἀθηνᾶ τοῦ Φειδίου (γενική του δημιουργού).
17. Εἶς τῶν στρατιωτῶν (γενική διαιρετική). 
18. Ὁ ὑιὸς τοῦ Φιλίπου (γενική της καταγωγής).
19. Τὸν δίφρον ἐποίησεν ἰσχυρῶν ξύλων (γενική της ύλης).
20. Τυφλὸς τὰ τ’ ὦτα τὸν τὲ νοῦν τὰ τ’ ὅμματα (αιτιατικές της αναφοράς).
21. Θουκυδίδης ξυνέγραψε τὸν πόλεμον τῶν πελοπονησίων καὶ τῶν Ἀθηναίων (γενικές υποκειμενικές).
22. Οὐδὲν κτῆμα σεμνότερον άρετῆς (γενική συγκριτική) ἐστὶ.
23. Ἡ παῦσις τοῦ πολέμου (γενική υποκειμενική) ὠφέλιμος ἦν τοῖς συμμάχοις.
24. Εὐδαίμων ἐφαίνετο ὁ ἀνὴρ τοῦ τρόπου καὶ τῶν λόγων (γενικές της αιτίας).
25. Αἰσχρὸν έστὶ τοὺς παῖδας μὴ μιμεῖσθαι τοὺς σπουδαίους τῶν γονέων (γενική διαιρετική).
26. Οὗτοι ἐμπειροι πολέμου (γενική αντικειμενική) εἰσι.
27. Εἰμὶ κριτὴς ἀγώνων (γενική αντικειμενική).  
28. Οἱ φρόνιμοι τῶν ἀνθρώπων (γενική διαιρετική) εὐδαίμονές εἰσιν.
29. Οἱ δ’ ἡμέτεροι πρόγονοι οὐκ ἐφοβήθησαν τὸ πλῆθος τῶν ἐναντίων (γενική υποκειμενική).
30. Ἀπόλλων λέγεται ἐκδεῖραι τὸ δέρμα τοῦ Μαρσύου (γενική κτητική) ἐν τῶ ἄντρῳ.
31. Ἀτρέως (γενική της καταγωγής) υἱοὶ ἦγον Ἀχαιοὺς ἐπὶ Τροίαν.
32. Περὶ τὸν ναὸν ἄλσος ἡμέρων δένδρων (γενική του περιεχομένου) ἐφυτεύθη.
33. Ὀκτὼ σταδίων (γενική της ιδιότητας) ἤδη ἐπετέλεστο τεῖχος.
34. Ἔφεσος ἀπέχει απὸ Σάρδεων τριῶν ἡμερῶν (γενική της ιδιότητας) ὁδόν.
35. Ἅ εἴληφε τῆς πόλεως (γενική κτητική) ἀποδώσει.
36. Εἰς τοῦτο τῆς ἡλικίας (γενική της ιδιότητας) ἀφῖκται.
37. ​Ἄγαλμα λίθου (γενική της ύλης) τῷ θεῷ ἐποίησεν.
38. Ἔδωκε αὐτῷ νόμισμα χρυσοῦ (γενική της ύλης).
39. Δεῖ λόγον δοῦναι καὶ δίκην τῶν πεπραγμένων (γενική αντικειμενική).
40. ​Δέκα μνῶν (γενική της αξίας) χωρίον ἔχει.
41. Γονέων ἀμέλειαι τῷ ἀγαθῷ (δοτική αντικειμενική) οὐ προσήκει.
42. Οὐδεὶς ἔνοχός ἐστι δειλίας (γενική της αιτίας).
43. Γυναῖκα δεῖ κατήκοον εἶναι τοῦ ἀνδρός (γενική αντικειμενική).
44. Ὁ κατὰ λόγον ζῶν μέτοχος σοφίας (γενική αντικειμενική) ἐστί.
45. Μικρὰ μέτρα σίτου (γενική του περιεχομένου) πολλοῦ ἀργυρίου (γενική της αξίας) ἄξιά ἐστιν.
46. Ἄλλο τὸ πράττειν τοῦ λέγειν (έναρθρο απαρέμφατο ως γενική συγκριτική) ἐστί.
47. Ἐπύαξα προτέρα Κύρου (γενική συγκριτική) πέντε ἡμέρας ἀφίκετο.
48. Ἡ κρίσις τῶν θεῶν (γενική υποκειμενική) σοφὴ ἐστιν.
49. Ἡ νίκη τῶν βαρβάρων (γενική υποκειμενική) ἐφόβησεν τοὺς Ἕλληνας.